شما می توانید احساس بهتری داشته باشید: ۸ کار مهم برای افسردگی

افسردگی: پیدا کردن یک پزشک یا درمانگر

برای بهتر شدن، شما به کمک تخصصی نیاز دارید. بیشتر افراد مبتلا به افسردگی تحت نظر یک تیم هستند که ممکن است شامل شخصی برای تحت نظر داشتن سلامتی همیشگی شما، یک روانشناس یا درمانگر، و یک روانپزشک یا پرستار روانپزشکی را می شود.اما پیدا کردن افراد مناسب ممکن است کمی نگران کننده به نظر برسد. در اینجا پاسخ هایی به برخی از سوالات رایج راجع به پیدا کردن پزشک و روانشناس یا درمانگر وجود دارد. با دنبال کردن این سوالات، شما به لیستی از نکته ها درباره نحوه حضورتان در اولین قرار ملاقات دست پیدا خواهید کرد.

• من نیاز دارم چه نوع متخصصی رو ببینم؟ افراد مبتلا به افسردگی معمولا تعداد کمی از متخصصان متفاوت را میبینند. ممکن است شما یک درمانگر غیر پزشک و همچنین یک پزشک یا پرستار را ملاقات کنید. قانون تساوی سلامت روانی و اعتیاد سال ۲۰۰۸ “The Mental Health Parity and Addiction Equity Act of 2008” لازم می داند که برنامه های بیمه درمانی به منظور پوشش خدمات بهداشت روانی که با دیگر درمان های پزشکی و جراحی متفاوت است، محدودیتی قرار ندهد. قانون حمایت از بیماران و درمان های مقرون به صرفه  “The Patient Protection and Affordable Care Act ” برای افراد کم درآمد حمایتی توافقی تامین می کند تا بتوانند از بیمه درمانی استفاده کنند. همچنین برخی از کلینیک ها یا متخصصان بر اساس در آمد افراد هزینه های متغیری ارائه می دهند.
• چرا نمی توانم فقط به یک پزشک مراجعه کنم؟ پزشک عمومی شما می تواند داروهای ضدافسردگی تجویز کند، اما معمولا پزشکان خانوادگی در تجویز دارو برای درمان بیماری های روانی مهارت ندارند. بنابراین اگر اولین یا دومین داروی ضدافسردگی که امتحان می کنید کمکی نکرد، ممکن است پزشک شما توصیه کند به روانپزشکی مراجعه کنید که می تواند داروهای مورد نیاز شما را بهتر تجویز کند. همچنین پزشکان عمومی برای تمرینات روان درمانی آموزش ندیده اند. بنابراین ممکن است شما برای درمان نزد یک روانشناس، مددکار اجتماعی یا یک روانپزشک بازگردید. روانپزشکان پزشکانی هستند که می توانند داروهای ضدافسردگی و دیگر داروها را تجویز کنند و همچنین گاهی روان درمانی ارائه دهند. هرچند ویزیت آنها اغلب از سایر درمانگران غیرپزشک گران تر است.

• چطور می توانم یک درمانگر یا روانپزشک پیدا کنم؟

  از پزشک همیشگی خود بخواهید کسی را پیشنهاد دهد. بعلاوه می توانید با سازمانی مثل NAMI (اتحاد ملی برای بیماران روانی) که می تواند متخصصینی را در منطقه شما پیشنهاد دهد، مکاتبه کنید. به یاد داشته باشید که هرکسی می تواند خود را یک درمانگر بنامد. درمانگر شما باید روانپزشک، روانشناس، مددکار اجتماعی، پرستار روانپزشکی یا یک مشاور دارای مجوز باشد.

• دنبال چه چیزی باید بگردم؟

  درمانگران و روانپزشکان از شیوه های مختلف بسیاری استفاده می کنند. برخی بر روی روش های عملی و مسائل زمان حال تمرکز می کنند. اما برخی دیگر پا را فراتر گذاشته و اتفاقاتی را که درگذشته شما رخ داده و ممکن است در افسردگی شما نقش داشته باشند را مورد بررسی قرار می دهند. اشکال مشخصی از روان درمانی وجود دارد که ثابت شده است برای افسردگی مفید است – مانند رفتار درمانی شناختی یا روان درمانی بین فردی. بیشتر درمانگران از مجموعه ای از روش ها استفاده می کنند. هنگامی که برای اولین بار با یک درمانگر یا روانپزشک بالقوه صحبت می کنید، درباره روش درمان او از او سوال کنید تا بفهمید که آیا این شیوه درمان برای شما و شرایطتان مناسب است یا نه. اگر مناسب نیست، شخص دیگری را پیدا کنید. اگر شما با درمانگر همفکر نباشید، کمتر احتمال دارد روان درمانی مفید باشد. همچنین ممکن است بخواهید به دنبال کسی بگردید که در زمینه مشکل شما تخصص دارد. به عنوان مثال اگر در رابطه با مواد مخدر و الکل مشکلی دارید، پزشک یا درمانگری غیر پزشکی را پیدا کنید که در درمان افراد دچار اعتیاد تخصص دارد.

• اگر درمان کمکی نمی کند چه کنیم؟ زمانی که تحت درمان یک درمانگر یا پزشک هستید، شما باید صبر کنید تا روان درمانی و دارو درمانی اثر کنند. فرآیند بهبودی معمولا چند ماه طول می کشد. ممکن است درمان افسردگی در ابتدا سخت باشد. بی پرده صحبت کردن با کسی درباره مسائل شخصی زندگیتان ، کار ساده ای نیست. اما اکثر افراد با درمان بهتر می شوند.

درمان افسردگی: آماده شدن برای اولین قرار ملاقاتتان

مضطرب شدن در زمان اولین ملاقاتتان با یک پزشک، روانشناس یا درمانگری دیگر، طبیعی است. بنابراین آماده باشید. قبل از اینکه برای اولین بار پزشک یا درمانگر خود را ملاقات کنید، تصمیم بگیرید که مشتاق به صحبت درباره چه چیزهایی هستید. در مورد اینکه از درمان چه انتظاراتی دارید فکر کنید. با اطلاعات و پرسش ها پیش بروید.

در اینجا چهار راه کلیدی برای آماده شدن ارائه شده است.

۱- سوالات خود را بنویسید.

درباره بعضی از چیزهای خاصی که می خواهید بپرسید فکر کنید. تصور نکنید که پزشک شما هرچیزی که نیاز دارید بدانید به شما خواهد گفت.

به عنوان مثال، ممکن است شما از پزشک خود بپرسید:

• آیا برای افسردگی ام به دارو احتیاج دارم؟
• شما چه نوع دارویی تجویز میکنید؟
• عوارض جانبی و خطرات آن چیست؟
• دستور مصرف دارو چیست؟
• چه مدت زمانی طول میکشد که دارو اثر کند؟
• آیا دیگر داروها، گیاهان دارویی یا مکمل های من با این دارو تداخل نخواهند داشت؟

می توانید از درمانگر خود بپرسید:

• شما از چه روشی استفاده می کنید؟ اهداف ما چه خواهد بود؟
• از من چه انتظاراتی خواهید داشت؟ آیا انجام کارهای خاصی را بین جلسات به من محول خواهید کرد؟
• اغلب چه زمان هایی ملاقات خواهیم داشت؟
• در مورد اینکه درمان کوتاه مدت یا بلند مدت باشد چطور تصمیم می گیریم؟
• هزینه هر جلسه چقدر است و نظر شما در مورد جلسات لغو شده یا از دست رفته چیست؟

۲- گزارش نویسی یا دفتر وقایع روزانه داشته باشید.

پیگیری تغییرات خلق و خوی در یک دفتر خاطرات می تواند برای شما، پزشکتان و روانپزشک یا درمانگرتان مفید باشد. هر روز فقط چند خط بنویسید. هر نوشته عبارت است از:

• در آن روز چه احساسی دارید
• علائم کنونی شما
• هر اتفاقی که ممکن است حال شما را تغییر داده باشد
• در شب قبل چقدر خوابیده اید
• مقدار دقیق هر دارویی که مصرف کرده اید

دفتر خاطراتتان را  در اولین جلسه ملاقات همراه داشته باشید. آن را به پزشک یا درمانگرتان نشان دهید. اگر برای چند هفته یا چند ماه نوشتن خاطرات را ادامه دهید، ممکن است الگوهایی از تغییر خلق و خوی خود ببنید که هرگز قبل از این به آنها توجه نکرده بودید.

۳- علائم فیزیکی خود را فراموش نکنید.

ممکن است شما فکر نکنید که آنها به هم مرتبط هستند، اما معمولا علائم فیزیکی نشانه هایی از افسردگی هستند. اطمینان حاصل کنید که درباره درد، مشکلات معده، مشکلات خواب، یا هرنشانه فیزیکی دیگری به پزشک یا درمانگر خود می گویید. در برخی موارد، ممکن است شما برای این علائم به درمان نیاز داشته باشید.

۴- از دوستان یا اعضای خانواده خود کمک بگیرید.

از آنها درباره تغییراتی که در رفتار شما متوجه شده اند، سوال کنید. ممکن است آنها علائمی را ببینند که شما از آن غافل بوده اید. و اگر در مورد اولین جلسه ملاقات خود مضطرب هستید، از یک دوست یا یکی از اعضای خانواده بخواهید تا شما را همراهی کند.