آلرژی التهاب ملتحمه (قرمزی چشم)

بیماری چشم صورتی یا التهاب ملتحمه ی چشم

آلرژی التهاب ملتحمه (قرمزی چشم)

ورم ملتحمه یکی از رایج ترین و قابل درمان ترین مشکلات چشم در کودکان و بزرگسالان است. معمولا از آلرژی التهاب ملتحمه چشم، به عنوان چشم صورتی یاد می کنند؛  ملتحمه  بافتی است که سطح داخلی پلک را پوشانده و روی سفیدی کره ی چشم قرار دارد و سبب مرطوب نگه داشتن پلک و کره ی چشم می شود. ویروس ها، باکتری ها، مواد تحریک کننده (مانند شامپو، خاک، دود، کلر استخر) ،  بیماری های مقاربتی (STD ها) و یا مواد حساسیت زا (موادی که باعث آلرژی می شوند) می توانند التهاب ملتحمه ی چشم را ایجاد کنند. قرمزی چشم یک بیماری است که توسط باکتری ها، ویروس ها، و یا بیماری های مقاربتی می تواند به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل شود. اما اگر به سرعت تشخیص داده نشود، خطرات جدی سلامتی فرد را تهدید می کند. آلرژی ورم ملتحمه مسری نیست. مهم این است که چشم صورتی توسط  آلرژی یا عفونت ایجاد می شود؛ زیرا هر کدام دارای  شرایط متفاوتی برای درمان هستند. لازم به ذکر است که این مقاله بر روی آلرژی ورم ملتحمه تمرکز دارد.

علائم آلرژیک چشم صورتی چیست؟

نشانه های آلرژی چشم صورتی عبارتند از:

  • قرمزی در سفیدی چشم و یا پلک داخلی
  • افزایش میزان اشک
  • خارش چشم ها
  • تاری دید
  • تورم پلک

در ورم ملتحمه ی آلرژیک، این علائم معمولا در هر دو چشم (نه همیشه به یک اندازه) وجود دارد. در این موارد در صورتی که علائم ذکر شده به طور مداوم در چشم شما وجود داشت، چشم خود را به یک چشم پزشک ماهر و یا جراح چشم نشان دهید.

تاری دید، یکی از علائم ورم ملتحمه ی چشم، یا همان بیماری چشم صورتی است که ممکن است با عوامل دیگری هم ایجاد شود.
تاری دید، یکی از علائم ورم ملتحمه ی چشم، یا همان بیماری چشم صورتی است که ممکن است با عوامل دیگری هم ایجاد شود.

آلرژی چشم صورتی چگونه  درمان می شود؟

آلرژی چشم صورتی، ممکن است به طور کامل از بین برود، یا زمانی که آلرژی وجود دارد با آنتی هیستامین ها تحت درمان قرار گیرد و یا با پاک کردن ماده ی حساسیت زا بهبود یابد. پزشک شما ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

  • ضد احتقان های موضعی: این داروها قرمزی چشم را با محدود کردن رگ های خونی کوچک در چشم کاهش می دهند. این داروها برای استفاده ی طولانی مدت توصیه نمی شوند. استفاده از این قطره برای بیش از چند روز، می تواند علائم را بدتر کند.
  • آنتی هیستامین های موضعی: این داروها قرمزی، تورم و خارش را به کمک متوقف کردن فعالیت های هیستامین را کاهش می دهد. مصرف بیش از حد آن ها خطرناک است و فقط با نسخه ی پزشک مصرف می گردند.
  • استروئیدهای موضعی: هنگامی که درمان با داروهای دیگر جواب ندهد، پزشک ممکن است برای بهبود التهاب ملتحمه ی چشم شما، قطره ی استروئید تجویز نماید. این کار باید با نظر دکتر صورت گیرد، زیرا این دارو فشار داخلی چشم را افزایش می دهد که می تواند بسیار خطرناک باشد و به بینایی شما آسیب برساند. پزشک شما همچنین باید قبل از تجویز قطره های استروئیدی، برای عفونت های ویروسی مانند ویروس هرپس، چشم شما را معاینه و بررسی کند. این قطره ها می توانند خطر ابتلا به آب مروارید را افزایش دهند. همچنین می توانند سبب تیرگی عدسی چشم شوند که این عمل می تواند بینایی را مختل کند.
  • تثبیت کننده های ماست سل (مثل کرومولین) (موضعی): این داروها از آزاد شدن هیستامین از سلول های خاصی جلوگیری می کنند. مصرف این داروها قبل از بروز علائم، بهتر عمل می کنند.
  • سیستمیک (خوراکی): این داروها برای موارد شدید استفاده می شود.
  • سلول های بنیادی: تزریقات داروهای آلرژی (با منشاء سلول های بنیادی) می توانند برای درمان چشم صورتی ناشی از آلرژی موثر باشند.

پاورقی:

sexually transmitted diseases = STDs = بیماری های مقاربتی = بیماری های ناشی از ارتباط جنسی

5/5 - (2 امتیاز)

این مطلب را به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *