پسوریازیس یا صدفک

پسوریازیس

پسوریازیس یا صدفک

پسوریازیس یک اختلال معمول پوستی است که موجب تشکیل پلاک های قرمز ضخیم و پوشش نقره ای با فلس در پوست می گردد. مهمترین قسمت هایی که پسوریازیس آن ها را تحت تاثیر قرار می دهند؛ عبارتند از پوست سر، آرنج ها، زانوها، و کمر، اگر چه هر سطح دیگری از پوست نیز ممکن است درگیر شود. همچنین این عارضه می تواند در ناخن ها و چین و چروک های بدن نیز رخ دهد. پسوریازیس مسری نیست و نمی تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود. این اختلال می تواند در همه یا یکی از اعضای خانواده رخ دهد. پسوریازیس معمولا در اوایل بلوغ یا بعد از آن آغاز می شود. در بسیاری از افراد، این لکه به چند ناحیه از پوست محدود می شود؛ همچنین در موارد شدید، می تواند قسمت های زیادی از بدن را پوشش دهد. این ضایعات پوستی می توانند درمان شوند و دوباره در طول زندگی شخص ایجاد شوند.

علائم پسوریازیس چیست؟

پسوریازیس یک بیماری است که با برجستگی های کوچک قرمز، که به تدریج بزرگ تر می شوند و فلس دار می گردند بروز می کند. در این بیماری پوست ضخیم به نظر می رسد؛ اما ممکن است در اثر برداشت فلس ها یا در اثر مالش، به راحتی خونریزی کند. علاوه بر این، لکه ممکن است تولید موارد زیر را کنند:

  • خارش
  • ایجاد سطوح حفره دار و ترک خورده

چگونه می توان پسوریازیس را تشخیص داد؟

اگر یک راش یا حالت نامعقول پوستی در بدن شما ایجاد شده است؛ با پزشک خود مشورت کنید. او می تواند با بررسی بثورات نوع بیماری را که احتمال دارد پسوریازیس نیز باشد؛ تعیین نماید.

چه چیزی سبب ایجاد بیماری پسوریازیس می شود؟

علت دقیق این بیماری پسوریازیس ناشناخته است؛ اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل می توانند به گسترش این بیماری کمک کنند. اختلال در سیستم ایمنی بدن باعث التهاب در پوست و همچنین باعث ایجاد سلول های پوستی جدید می گردد که تکثیر این سلول ها با سرعت زیادی رو به افزایش هستند. به طور معمول، سلول های پوستی هر ۲۸ تا ۳۰ روز جایگزین می گردند. در بیماری پسوریازیس، سلولهای جدید رشد می کنند و حرکت این سلول ها هر سه تا چهار روز به سمت سطح پوست می باشد. تجمع سلول های قدیمی و سلول های جدید جایگزین، سبب ایجاد فلس پوستی می شود و بیماری پسوریازیس را ایجاد می کند.

چه چیزی سبب می شود تا پسوریازیس شیوع نماید؟

پزشکان نمی دانند چه چیزی باعث شیوع بیماری پسوریازیس می شود. شدت و فراوانی شیوع بیماری در هر فرد متفاوت است. شیوع این بیماری ممکن است تحت تاثیر عوامل نام برده در زیر باشد:

• آسیب پوستی(به عنوان مثال، خراش، و یا زخم های ایجاد شده در عمل جراحی)
• استرس عاطفی
• عفونت های ناشی از باکتری های استرپتوکوک

پسوریازیس چگونه درمان می شود؟

درمان های بسیاری برای بیماری پسوریازیس وجود دارد. برخی از درمان ها بر پایه کاهش سرعت تولید سلول های پوستی جدید می باشد در حالی که برخی دیگر موجب از بین بردن خارش و خشکی پوست می شوند. پزشک شما بر اساس میزان بثورات، سن شما و سلامتی کلی بدن شما یک برنامه درمانی کلی را انتخاب و آن را تجویز می نماید.

به نظر یوطب درمان های معمول پسوریازیس عبارتند از:
• کرم ها ی استروئیدی
• مرطوب کننده ها(برای از بین بردن خشکی های پوست های)
• قطران ذغال سنگ (یک درمان معمول برای پسوریازیس پوست سر است؛ که این روش معمولا با نور درمانی همراه می باشد. همچنین استفاده از  لوسیون، شامپو، و راه حل های دیگر نیز در این روش معمول اند.)

  • کرم ویتامین D(شکل خاصی است که توسط پزشک شما تجویز می شود. ویتامین D موجود در مواد غذایی و قرص های ویتامین، هیچ تاثیری روی درمان این بیماری ندارد.)
  • کرم های رتینوئیدی

درمان موارد متوسط ​​تا شدید پسوریازیس نیز شامل موارد زیر می باشد:

  • نور درمانی: با استفاده از نورماوراء بنفش، سرعت تولید سلول های پوستی جدید کنترل می شود. این درمان ترکیبی از یک دارو به نام پسورالن(psoralen) همراه با قرار گرفتن در معرض نور ماورا بنفش است.
  • متو تروکسات(Methotrexate): مصرف این دارو از طریق خوراکی می تواند موجب ایجاد مشکلات کبدی و ریوی در فرد شود؛ بنابراین استفاده از آن محدود به موارد شدید پسوریازیس می باشد و افرادی که این دارو را استفاده می کنند؛ به دقت از طریق آزمایش خون کنترل می شوند. رادیولوژی سینه و بیوپسی کبد نیز ممکن است در بعضی مواقع مورد نیاز باشد.
  • رتینوئیدها(Retinoids): یک نوع از داروهای مربوط به ویتامین A می باشند. در درمان پسوریازیس، از اشکال قرص و کرم این دارو استفاده می شود. رتینوئیدها می توانند عوارض جانبی جدی ایجاد کنند که از جمله این عوارض، نقص های هنگام تولد می باشد؛ بنابراین رتینوئیدها برای زنان باردار و کودکان توصیه نمی شود.
  • سیکلوسپورین(Cyclosporine): این داروی سیستم ایمنی ممکن است برای درمان پسوریازیس بسیار شدید تجویز شود و برای درمان های دیگر استفاده نمی شود؛ زیرا می تواند به کلیه ها آسیب برساند و موجب بالا بردن فشار خون نیز می شود؛ بنابراین در هنگام مصرف به نظارت منظم نیاز است.
  • درمان بیولوژیک: داروهای جدیدتر برای درمان پسوریازیس شامل Amevive ،Humira، و Enbrel می باشند. همه ی این داروها به صورت واکسن هستند و به فرد تزریق می شوند. این داروها با مسدود کردن سیستم ایمنی بدن، از ایجاد بیماری های خود ایمنی مثل پسوریازیس جلوگیری می کنند. یک داروی مشابه دیگر نیز به نام (Remicade) وجود دارد که به صورت IV(داخل وریدی) تزریق می شود و باید به طور مرتب به فرد بیمار، داده شود.

آیا می توانند پسوریازیس را درمان کنند؟


پسوریازیس قابل درمان نیست؛ اما درمان آن تا حد زیادی می تواند موجب کاهش علائم و نشانه ها در این بیماری(حتی در موارد شدید) گردد.

4/5 - (1 امتیاز)

این مطلب را به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *