درمان صرع

در این مقاله درباره مطالب زیر می خوانیم:

  • روش های درمان صرع چیست؟
  • عوارض جانبی داروهای صرع
  • درمان صرع چقدر طول می کشد
  • روش های دیگر درمان صرع چیست

روش های درمان صرع چیست؟

بیشتر حمله های صرعی را می توان با داروهای ضدتشنج کنترل کرد. روشی درمانی که تجویز می شود به عوامل مختلفی از جمله تعداد و شدت تشنج ها، سن شخص، سلامتی کلی شخص و سابقه بیماری های او بستگی دارد. همچنین برای تشخیص بهترین روش درمانی لازم است که دلیل به وجود امدن این مشکل را نیز جویا شد.

درمان با دارو

داروهای زیادی برای درمان صرع وجود دارد که بسیاری از آن ها همین اواخر وارد بازار شده اند. برای درمان صرع دو نوع دارو تجویز می شود: داروهای عمومی و داروهای ضد تشنج. داروهای عمومی در بیشتر روشهای درمانی صرع استفاده می شوند. از طرفی دیگر داروهای ضدتشنج وجود دارند که معمولا پزشک ها با احتیاط بیشتری آن ها را تجویز می کنند. بیشتر دکترها ترجیح می دهند که از داروهای ضدتشنج معتبر استفاده کنند، اما توجه داشته باشید که بسیاری از شرکت های بیمه، این داروها را پوشش نمی دهند. به همین دلیل است که بسیاری از روش های درمانی صرع ابتدا با داروهای عمومی تر ضد تشنج شروع می شوند و اگر نتایج درمانی مطلوبی حاصل نشد، از داروهای معتبر در درمان حمله ها استفاده می شود.

داروهای قدیمی درمان صرع عبارتند از:

  • دیلانتین یا فنیتک
  • فنوباربیتال
  • تگرتول یا کارباتول
  • میسولین
  • دپاکین
  • دپاکوت، دپاکتو ای آر
  • والیوم و آرام بخش های مشابه، مانند ترانزن و کلونوپین

داروهای جدید درمان صرع عبارتند از:

  • آپتیوم
  • فلباتول
  • فایکومپا
  • گابیتریل
  • کپرا
  • لامیکتال
  • لایریکا
  • نورونتین
  • اوگزلر ایکس آر
  • توپامکس
  • تریلپتال
  • ویمپات
  • زونگران

عواملی مانند عوامل روبرو را برای انتخاب دارو در نظر می گیرند: تحمل بیمار برای عوارض جانبی، بیماری های دیگر بیمار و روش مصرف دارو.

با اینکه تفاوت بین انواع مختلف صرع زیاد است، روش های درمانی معمولا ۷۰% حمله ها را کنترل می کنند.

عوارض جانبی داروهای صرع

داروهای درمان صرع نیز مانند همه داروهای دیگر، عوارض جانبی دارند. شدت عوارض جانبی به عواملی مانند میزان مصرف، روش درمانی، و طول دوره درمانی بستگی دارد. اگر میزان مصرف دارو بیشتر باشد، عوارش جانبی نیز بیشتر می شود. اما زمانی که بدن با این روش درمانی هماهنگ شود، شدت عوارض نیز کمتر می شود. معمولا داروهای ضر صرع را با مقدارهای کمتر شروع می کنند و مقدار آن را به تدریج افزایش می دهند تا هماهنگی بدن با این روش درمانی آسان تر شود. یکی از بهترین قانون های پزشکی این است: “کم کم و آرام آرام تجویز کن”

سه نوع عوارض جانبی وجود دارد:

  • عوارض جانبی رایج و قابل پیش بینی: این نوع عوارض جانبی در بین همه داروهای صرع رایج است و ارتباطی به مقدار مصرف دارو ندارد. این نوع داروهای صرع روی سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارند. این عوارض جانبی شامل موارد روبرو می شوند: تاری چشم یا دوبینی، بی حالی، خواب الودی، بی ثباتی و ناراحتی معده.
  • عوارض جانبی ویژه: این نوع عوارض جانبی، به ندرت دیده می شوند و عکس العمل های غیر قابل پیش بینی ای هستند که به مقدار مصرف دارو ارتباطی ندارند. در بیشتر موارد این نوع عوارض جانبی عبارتند از: خارش و جوش های پوستی، کم خونی و مشکلات کبدی.
  • عوارض جانبی منحصر به فرد: این نوع عوارض جانبی بین داروهای هم رده خود، مشترک نیستند. برای مثال، دیلانتین و فنیتک (فنیتوئین) باعث تورم لثه ها شود و دپاکین (اسید والپروئیک) می تواند باعث ریزش مو و افزایش وزن شود. پزشک شما تمام عوارض جانبی را قبل از انتخاب داروی مناسب، در نظر می گیرد.

درمان صرع چقدر طول می کشد

در بعضی از انواع صرع، درمان بعد از چند سال تمام می شود و در بعضی دیگر از انواع صرع، درمان تا آخر عمر ادامه دارد. به جز مواردی نادر می توان اینگونه گفت که اگر بیمار در مدت زمان معینی حمله ای نداشت، می توان در مورد عدم مصرف دارو تصمیم گیری کرد. این زمان بدون تشنج بودن نیز در بین انواع مختلف صرع، متغیر است. البته طول دوره تشنج نداشتن، تنها عامل تصمیم گیری برای عدم مصرف دارو نیست.

به هر حال، چیزی که مشخص است این است که اگر یک بیمار، ۱۰ سال بدون حمله بود، می توان در مورد اینکه دارو مصرف کند یا نکند، تصمیم گیری کرد. اگر درمان متوقف شود، باید از عوامل تحریک کننده تشنج دوری کرد.

جراحی برای درمان صرع

بیشتر بیماران صرع, نیازی به جراحی ندارند. اما اگر تشنج ها در طی دو یا سه دوره درمانی، کنترل نشد (معمولا دو سال طول می کشد)، سپس بازنگری توصیه می شود. این اطلاعات برای تصمیم گیری در مورد جراحی صرع لازم ضروری هستند. ۳۰% (بیش از ۱۰۰،۰۰۰ نفر در آمریکا) از بیمارانی که تشنج های آن ها با دارو کنترل نمی شود، ممکن است کاندید جراحی صرع باشند. با این حال معمولا فقط ۳،۰۰۰ عمل جراحی صرع انجام می شود.

پیش از تصمیم گیری در مورد جراحی، یک آزمایش کامل پیش از عمل، انجام می شود. این سنجش برای این انجام می شود تا مطمئن شوند که عمل جراحی باعث بهبود حمله ها شده و آسیبی به فعالیت های اصلی مانند حافظه و مکالمه نمی گذارد. آزمایش ها شامل EEG ویدئو مانیتورینگ و آزمایش های دیگری می شود که محل دقیق سلول های آسیب دیده مغز را نشان می دهند. این سلول های آسب دیده باعث به وجود آمدن حمله ها می شوند. محل سلول های آسیب دیده مشخص می کند که عمل جراحی انجام شود یا نه و از چه روشی استفاده شود.

آزمایش در مورد جنبه های مختلف بیماری توسط یک متخصص مغز و اعصاب که تخصص صرع دارد انجام می شود. واجد شرایط بودن یک بیمار برای عمل جراحی توسط جراح مغز و اعصاب، متخصص پرتوشناسی مغز و اعصاب، متخصص روانشناسی مغز و اعصاب، مددکار اجتماعی و متخصص صرع بررسی می شود. در نهایت بیمار و متخصص صرع بعد از بررسی دقیق خطرات و مزایای عمل جراحی، در مورد این عمل تصمیم گیری می کنند.

ادامه دارد…

4/5 - (7 امتیاز)

این مطلب را به اشتراک بگذارید

نظرات (6)

  • فرهاد پاسخ دادن

    سلام.
    من زمانیکه ۱۳ ساله بودم تشنج کردم و بعدا مشخص شد مبتلا به بیماری صرع خفیف هستم و هر روز سه عدد سدیم والپروات و شب ها یک قرص کلونازپام استفاده میکردم. سال ۸۵ یعنی ۶ سال بعد از مصرف داروها دکترم به کاهش داروی والپروات به روزی دو عدد مبادرت ورزید… دوباره حملات شروع شد. تا به این سال که کلا ۱۶ سال میگذرد من از ترس حملات دوباره از دکترم خواسته ام تعداد دفعات دارو را همچنان در طی ۱۰ سال روزی دوبار سدیم والپروات و شب ها نصف قرص کلونازپام بخورم… کلونازپام عوارضی مثل بی حالی، خواب آلودگی، اضافه وزن با وجود ورزش مداوم، خشکی دهان و مشکل پرخاشگری و زود از کوره در رفتن را دارد… حاضرم بمیرم ولی هیچوقت این حالت قفل شدن دهان و عدم هوشیاری، گرفتن عضلات و صداهای مبهم به گوشم نرسد. حمله صرع چیزی بین زندگی و مرگ است. مرگ الکتریک مغزی. خدا این بیماری رو قسمت بدترین افراد هم نکند. این نکته رو بگم دکتر خواسته دارو رو به روزی یک بار کاهش بده اما من از عوارض احتمالی صرع مداوم وحشت دارم و از دکترم خواسته ام که هیچوقت این کاهش تعداد دارو سدیم والپروات رو انجام ندهد. هنوز هم نمیدانم زمانیکه ۱۲ یا ۱۳ ساله بودم دکتر گفت ۲ الی ۴ سال بخوری حالت کاملا خوب میشود الان ۱۶ سال تمام است که من این داروها را میخورم.

    2017/07/30 ساعت02:16
    • uTeb پاسخ دادن

      فرهاد عزیز، سلام

      از این که تجربه خود را با ما در میان گذاشتی، سپاسگزاریم و سلامتی روز افزون را برای شما از خدای متعال خواستاریم.

      2017/08/01 ساعت16:40
  • حسن پاسخ دادن

    سلام من الان۲۰ سال است که تشنج میکنم روزی ۱۱قرص مصرف میکنم وهنوزتشنج میکنم چکارکنم

    2017/08/19 ساعت13:57
  • Maryam پاسخ دادن

    دوست عزیز براتون ارزوی سلامتی دارم از خداوند بزرگ .نوشته شما رو خوندم خیلی گریه کردم .چون چندین سال برادر خودم از بیماری صرع رنج میبرد و حملات سنگین داشت با وجود مصرف داروی زیاد .ولی خوشبختانه سال قبل در بیمارستان خاتم الانبیا جراحی مغز شد و حملاتی که چندین بار در ماه داشتن خداروشکر تا الان متوقف شده

    2017/10/18 ساعت11:30
    • مهدی پاسخ دادن

      ببخشید لطفا اگر ممکن است دکتری که مبادرت به عمل کردند را به بنده معرفی کنید چون متاسفانه من نیز دچار این بیماری هستم.

      2018/02/14 ساعت19:13
  • ناشناس پاسخ دادن

    سلام دوستان

    من سال ها با این بیماری دست و پنجه نرم می کردم و پزشک های مختلفی از پزشک های عمومی گرفته تا متخصص های اعصاب و روان و متخصص های مغز و اعصاب را امتحان کرده ام. حدود هشت سالی می شد که مبتلا به صرع بودم و بطور میانگین ماهی یک بار دچار حمله میشدم تا اینکه بصورت اتفاقی با دکتر بتول دادخواه آشنا شدم.
    ایشون در همان ویزیت اول به خوبی پیشینه و سابقه داروهایم را پرسیدند و از من نوار مغزی گرفتند. بعد چون برخی از داروها برای سلامتی ام بسیار مضر بود و برای بارداری هم خطرناک بود، شروع کردند به تغییر داروها به داروهای با عوارض کمتر. همزمان هم کم کم دوز داروها را کمتر کردند.
    ایشون در کنار مشاوره هایی که برای رژیم غذایی به من میدادند و داروهایی که برایم تجویز کردند، خیلی خوب توانستند تشنج ها را کنترل کنند و عوارض داروها را کم کنند. خدا را شکر در حال حاضر در مدت یکسالی که پیش ایشون میروم، تنها یکبار دچار تشنج شده ام و آن یکبار هم به دلیل تغییر در دز داروها و مصرف داروهای جدید بود. البته خود دکتر هم پیش از تغییر داروها این هشدار را به من داند و بعد از آن حمله، دیگر اتفاقی نیفتاد.
    به نظرم ارتباط بین پزشک و بیمار خصوصا در این بیماری خیلی مهم است که ایشون به خوبی با بیمارهاشون ارتباط برقرار می کنند و برای آن ها وقت می گذارند و من کاملا از ایشون راضی هستم. الان دیگه استرس تشنج را ندارم. در طول روز خواب آلود و کم حوصله نیستم و انگیزه خیلی زیادی برای زندگی دارم. از ایشون یاد گرفتم که چه غذاهایی را بخورم و چه غذاهایی را نخورم. حتی برنامه خوابم را هم به کمک ایشون تنظیم کردم و بدون قرص های خواب اور مثل کلونازپام، شبها راس ساعت می خوابم.
    من اولین بار در بخش مغز و اعصاب بیمارستان الغدیر با ایشون آشنا شدم و بعد از آن به مطبشون در نزدیکی میدان رسالت خدمت دکتر مراجعه می کنم. اینم شماره مطبشون: ۷۷۲۲۴۶۱۴

    2018/02/15 ساعت01:23

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *