چند نوع از اختلالات اضطراب

social anxiety اضطراب اجتماعی

چند نوع از اختلالات اضطراب

اختلال ترس بی جهت چیست؟

اختلال فوبی یا ترس غیر منطقی، اختلالی است که در آن فرد در صورت وجود خطر کم یا حتی نبود خطر نیز احساس هراس و ترس دارد. این ترس می تواند از یک موقعیت، یک شیء، یا یک رویداد باشد. این گونه افراد به دلیل آن که نمی توانند با ترس کنار بیایند؛ بلافاصله دچار اضطراب می شوند. این اضطراب می تواند سبب افزایش ضربان قلب، تهوع، و یا تعریق شدید شود. در آمریکا، این اتفاق در زنان در هر ۱۰ نفر دو برابر بیشتر از مردان وجود است.

اختلال اضطراب اجتماعی چیست؟

اختلال اضطراب اجتماعی که ترس از اجتماع نیز نامیده می شود؛ یک بیماری روانی است که سبب می شود؛ فرد در تعامل با فرد دیگر در موقعیت های متفاوت و در انجام فعالیت های گوناگون، دچار ترس شدیدی شود. بر خلاف خجالت کشیدن از  غریبه ها و یا عصبی شدن قبل از انجام یک کار، اضطراب اجتماعی ترسی است که در آن فرد از انجام اقداماتی مثل سخنرانی پرهیز می کند زیرا احساس می کند که دیگران او را مورد تحقیر قرار می دهند.
ترس از اجتماع بسیار معمول است. این ترس در هر سال  بیش از ۱۵ میلیون نفر را تحت تاثیر قرار می دهد! این ترس اغلب در دوران کودکی آغاز می شود و به ندرت بعد از ۲۵ سالگی ایجاد می شود.
افرادی که دچار ترس از اجتماع هستند؛ اغلب می دانند که ترس هایشان غیر منطقی است اما نمی توانند به راحتی این ترس را کنار بگذارند. از نظر uTeb، علائم هراس اجتماعی است بسیار مشابه به  علائم دیگر اختلالات اضطرابی می باشد. از جمله ی این علائم می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • اشکال در صحبت کردن
  • خشکی دهان در حین صحبت
  • عرق کردن شدید در حین صحبت و قبل از آن
  • احساس حالت تهوع در حین صحبت
  • افزایش شدید ضربان قلب
  • لرزش یا تکان دادن دست ها و پاها

همانند سایر بیماری های اضطراب، این علایم می توانند قابل کنترل باشند؛ یا می توانند به حدی شدید باشند که فرد را ناتوان کنند.

 اختلال استرس پس از حادثه چیست؟

اختلال استرس پس از سانحه ( PTSD ) همواره پس از قرار گرفتن در معرض حادثه اتفاق می افتد. این اختلال زمانی ایجاد می شود که فرد شاهد یک رویداد مانند مرگ یا آسیب جدی در نزدیکانش باشد. پاسخ یک فرد به چنین رویدادی شامل ترس، نا امیدی، یا وحشت است. پس از رفع اولیه ی این اختلال در زمان وقوع حادثه، فرد ممکن است با خاطرات ناراحت از این رویداد، از جمله برداشت ها، رویاها، تصاویر، افکارِ بد، و یا احساس reliving مواجه شود.( احساس کند که دارد دوباره زندگی می کند )

 نشانه های دائمی که پس از یک حادثه ی تلخ رخ می دهد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • خشم
  • مشکل در تمرکز
  • مشکل در خواب
  • وحشت زده شدن اغراق آمیز در مواجهه با برخی امور
  • کج خلقی و عصبانیت های بی جا

آیا میان افسردگی و اسکیزوفرنی ارتباطی وجود دارد؟

در تعریف یوطب، اسکیزوفرنی یک نوع بیماری مهم روانی است که معمولا با عدم توانایی فرد در تشخیص امور واقعی از خیالی و ایجاد توهم های فردی، بروز می کند. احساس پوچی و غم و اندوه ممکن است نشانه ای از این اختلال باشد؛ اما اسکیزوفرنی و افسردگی در سطح neurobiological( زیستِ عصبی ) متفاوتند. اسکیزوفرنی معمولا در افسردگی دیده نمی شود.

آیا بین افسردگی و میل به خوردن غذا(اشتها) در فرد، رابطه ای وجود دارد؟

اختلالات در خوردن غذا اغلب با اختلالات اضطراب و افسردگی رخ می دهد. به گفته ی موسسه ملی بهداشت روان آمریکا، اختلالات خوردن غذا همواره با افراط در خوردن یا نخورن غذا مشخص می شود. کسانی که به شدت با کاهش اشتها مواجه می شوند و دچار سوء تغذیه هستند؛ در این دسته جای می گیرند. درمان این حالت در این افراد توسط داروهای ضد افسردگی صورت می گیرد.

دو نوع از رایج ترین اختلالات در غذا خوردن بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی می باشد. اختلالات خوردن غذا در دختران نوجوان و زنان رایج است. این اختلالات اغلب بدتر و بدتر می شوند و متاسفانه در برخی از موارد درمانی نیز ندارند. عدم تغذیه مناسب با اختلالات غذا خوردن می تواند به ارگان های بدن آسیب برساند و در موارد شدید منجر به مرگ فرد شود.
افراد مبتلا به بی اشتهایی هدفمند حتی در شرایط گرسنگی شدید نیز از این کار خود دست نمی کشند. این افراد همواره به دنبال رسیدن به کمال در تمامی امور از جمله ورزش و کار می باشند. برخی از افراد با متوقف کردن خوردن غذا به دنبال کنترل زندگی خود می باشند. برخی دیگر از افراد نیز ممکن است این رفتار را برای ابراز عصبانیت نسبت به پدر و مادر و سایر عزیزان خود انجام دهند.

 تشخیص بیماری بی اشتهایی عصبی مستلزم آن است که وزن فرد حداقل ۱۵٪ کمتر از وزن بدن ایده آل او باشد. تخمین زده می شود که تا ۳٫۷٪ از زنان از بی اشتهایی در مقطعی از زمان در طول زندگی خود رنج می برند. بی اشتهایی در درجه ی اول یک اختلال مربوط به محدودیت دسترسی به غذا می باشد. با این حال، در برخی از افراد بی اشتهایی از طریق استفاده از داروهای مسهل، تنقیه و داروهای ادرار آور قابل حل می باشد.

افراد مبتلا به پرخوری عصبی همواره به خوردن مقادیر زیادی از مواد غذایی به صورت یک جا می پردازند که نتیجه ی این کار استفراغ پس از خوردن غذا می باشد. استفراغ ممکن است چند بار در طول روز رخ دهد. این استفراغ در نتیجه ی افزایش وزن و ناراحتی معده صورت می گیرد. افراد مبتلا به پرخوری عصبی نیز با استفاده از مسهل، دیورتیک ها( داروهای ادرار آور )، و ورزش شدید می توانند بهبود یابند.

برای اینکه در فردی پرخوری تشخیص داده شود؛ این رفتار باید به مدت سه ماه به طور متداول رخ  دهد واین رفتار حداقل دو بار در هفته بروز داده شود. اگر چه افراد مبتلا به پرخوری، اغلب دچار کمبود وزن هستند؛ اما برخی از آنها نیز دارای وزن طبیعی می باشند. تخمین زده می شود که پرخوری عصبی در برخی از ایالات آمریکا حدود ۴٫۲٪ زنان اتفاق می افتد.

چه ارتباطی بین سوء مصرف مواد و افسردگی وجود دارد؟

مصرف مواد مخدر و الکل ارتباط نزدیکی با افسردگی دارد و می تواند منجر به آسیب های اجتماعی، مالی، حقوقی، شغلی، و یا فیزیکی در جامعه شود. میلیون ها آمریکایی با استفاده ی بیش از حد از مواد مخدر و الکل، سعی در کنار آمدن با استرس و اضطراب دارند؛ اما متاسفانه این کار سبب ایجاد عوامل بیولوژیکی از قبیل اختلالت ژنتیکی در این افراد می شود. سوء مصرف مواد مخدر می تواند برخی از علائم زیر را در افراد ایجاد کند:

  • اثرات مضر بر سلامت جسمی و روانی افراد
  • اعتیاد شدید به مصرف مواد مخدر
  • از دست دادن و یا کاهش فعالیت های اجتماعی، تفریحی و غیره به دلیل استفاده از مواد مخدر
  • افزایش میزان ماده ی مصرفی در افراد به مرور زمان
  • صرف هزینه های زیاد جهت تامین مواد مخدر
  • نیاز به افزایش مقدار ماده ی مخدر به منظور مست شدن فرد مصرف کننده
  • مصرف بیش از این ماده برای کاهش علائم ترک
  • از جمله نشانه های ترک مواد مخدر در فرد مصرف کننده نیز می توان به تهوع، لرزش، بی خوابی، اضطراب، توهم، و تعرق بیش از حد اشاره کرد.

روش های مختلف برای درمان افراد مبتلا به سوء مصرف مواد وجود دارد. بعضی از افراد به سم زدایی در بیمارستان یا درمانگاه نیاز دارند. توان بخشی نیز یکی از روش های ترک اعتیاد می باشد که با استفاده از مشاوره توسط یک نفر یا مشاوره های گروهی صورت می گیرد. داروهای ضد افسردگی نیز در افرادی که مصمم به ترک مواد مخدر هستند؛ می تواند موثر باشد.

5/5 - (1 امتیاز)

این مطلب را به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *