افسردگی مادران کودکانی با بیماری های مزمن

افسردگی مادران کودکانی با بیماری های مزمن

افسردگی مادران کودکانی با بیماری های مزمن

مادران کودکانی که به بیماری مزمنی مبتلا هستند با خطر ابتلا به افسردگی مواجهند

۱۵ اکتبر ۱۹۹۹ (آتلانتا) – برخی از مادرانی که بار مراقبت از کودک میتلا به بیماری مزمن را به دوش می کشند، ممکن است افسرده شوند، و این واقعیت عجیبی نیست. اما علل دخیل در این حالت خاص از افسردگی، هنوز نامشخص است. یک تحقیق جدید که در شماره اکتبر مجله “بیماری های رشدی و رفتاری کودکان” چاپ شد، ارتباط بین افسردگی و مادران دارای کودکان مبتلا به بیماری های وخیم را بررسی می کند، و اینکه چگونه “محدودیت نقش” می تواند موجب افسردگی شود.

همان طور که در این تحقیق تعریف شده است، محدودیت نقش، سطحی را اندازه می گیرد که در آن  “مادران احساس می کنند خواسته ها ی مادرانه و آزادی آن ها دچار محدودیت شده و بر زندگی آن ها مسلط است، و مانع آنها برای رسیدگی به امور شخصیشان می شود.”

دکتر الن جانسون سیلور، سرپرست این مطالعه، که توسط محققینی در کالج پزشکی آلبرت انیشتین واقع در نیویورک انجام شد، اظهار داشت: “در تحقیق قبلی، ما دریافتیم مادران کودکانی که به علت بیماری مزمن محدودیت عملکردی دارند، بیش از دیگران درگیر مشکلات روانی نظیر افسردگی هستند، من علاقه مند بودم بدانم چه عواملی هستند که می توانند در این ارتباط نقش داشته باشند. این محققین مطالب جمع آوری شده از تحقیق قبلی را که بر روی ۳۶۵ مادر دارای فرزندان ۵ تا ۸ ساله مبتلا به بیماری های مزمن که در قسمت فقیر نشین شهر انجام شده بود، بررسی کردند. عمده ترین مسئله آسم بود، اما مشکلات دیگری هم مثل بیماری قلبی و کم خونی داسی شکل وجود داشت.”

دکتر سیلور سیلور، ادامه داد که: “این مطالعه نشان داد مادران سطح بالایی از افسردگی را داشتند، مادران کودکان دارای محدودیت عملکردی وضعیت بدتری داشتند، همچنین آن ها احساس می کردند نقششان به عنوان مادر بیشتر تحت تاثیر قرار گرفته است و احساسات منفی درباره نقش مادری به افسردگی مربوط می شد، اما واقعا ارتباطی بین مواردی که ما انتظار داشتیم پیدا کنیم وجود نداشت.”

دکتر سیلور بیان می کند بسیاری عوامل دیگر هنوز می توانند نقش داشته باشند، مثل این حقیقت که این مادران با استرس های ناشی از زندگی در قسمت های فقیر نشین شهر، مانند تک والدی( زنان سرپرست خوانوار )، فقر، و تحصیلات پایین زندگی می کنند. دکتر سیلور می گوید به علاوه دیگر مسائل شخصی وجود دارند که بر روی وضعیت ذهن مادر مادامی که از یک کودک مبتلا به بیماری مزمن مراقبت می کند، تاثیر می گذارد. وظایف ناخوشایندی مثل تزریق به کودکانشان.

او می گوید مطالعات این چنینی باید برای پرسش درباره آسیب های دیگر نقش مادری به طور تخصصی طراحی شوند. دکتر سیلور همچنین بیان داشت که: پیدا کردن علل مشخص افسردگی در میان این مادران می تواند منجر به مداخله در کمک به آن ها برای غلبه بر استرس شود، که می تواند عملی یا عاطفی باشد. این مداخله می تواند فراهم کردن زمانی برای استراحت باشد یا صحبت کردن با دیگر افراد خانواده تا بدانند او تحت فشار است و به کمک نیاز دارد یا حتی اگر یک مادر انتظارات دور از ذهنی درباره کارهایی که می تواند انجام دهد، دارد، ممکن است خود را بابت اینکه قادر به انجام همه ی آن ها نیست، مقصر بداند، کافی است بداند که او فقط یک انسان است.

بخشی از این مطالعه توسط شعبه ی موسسه ی تحقیقات پیشگیری از موسسه ملی بهداشت روان حمایت مالی شده است.

پاورقی:

۱- بیماری های رشدی و رفتاری کودکان = Developmental and Behavioral Pediatrics

۲- الن جانسون سیلور = Ellen Johnson Silver

۳- کالج پزشکی آلبرت انیشتین =  Albert Einstein College of Medicine

۴- موسسه ی تحقیقات پیشگیری از موسسه ملی بهداشت روان = the National Institute of Mental Health

4.5/5 - (2 امتیاز)

این مطلب را به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *